Drużyna Leśnych Wilków ( ziemia międzyleska )

def

Perun
Jego imię pochodzi z całą pewnością wiąże się ze współczesnym rzeczownikiem: "piorun". Jest bogiem gromu, błyskawic i władcą burz. Słowianie uważali go władcę całego świata. Wyniesiony został do roli bóstwa naczelnego. Jego kult może sięgać nawet czasów wspólnoty indoeuropejskiej. Według Powieści dorocznej stał w Kijowie posąg Peruna ze srebrną głową i złotymi wąsami. Poświęcono mu dęby, co traktowano jako symbol siły i męstwa. W niektórych rejonach czczono go nawet jako boga wojny.

Chors
Możliwe, że jego imię wywodzi się od słowa "Książe", które u Słowian wiąże się ze słowem "Księżyc". Jak sama nazwa wskazuje jest to bóstwo lunarne - bóg nocy i księżyca, a czasem nawet jego personifikacja. Patron demonów leśnych i wodnych oraz wszelkiej maści innych potworów. Najprawdopodobniej bano się go. Przedstawiano go jako dziwne stworzenie z rogami. Zwykle jego postać występowała na święcącej tarczy księżyca.

Świętowit
Naczelne bóstwo plemienia Ranów. Czczone głównie w Arkonie na Rugii, pod postacią posągu o czterech twarzach. z rogiem w dłoni i mieczem u boku. Świętowit był uważany za boga lasu, urodzaju, słońca, ognia i prawdopodobnie wojny. Przy jego świątyni istniał skarbiec "Świętego konia", używanego przez kapłanów do wróżb. Kult Świętowita należał do najpóźniejszych, lecz najwyżej zorganizowanych wierzeń słowiańskich.

Swaróg
Jedno z głównych bóstw słowiańskich. Bóg ognia, nieba i słońca, uznawany za jego stwórcę i władcę. Czczono go na terenach całej słowiańszczyzny. Był także patronem kowalstwa.

Swarożyc
Syn Swaroga. Także bóg ognia. Oddawano mu dużą cześć i składano mu ofiary, czasem nawet ze zmarłych. Bano się jego gniewu, ponieważ wierzono iż rozłoszczony może sprowadzić na ludzi nieszczęście i pożary. Utożsamiali go z płomieniami ognia.

Weles
Bóstwo czczone głównie przez Słowian wschodnich. Jego kult wywodził się prawdopodobnie z pradawnego kultu bydła rogatego. Przedstawiano go jako ubranego na czarno starca z rogami. Wierzono iż mógł przybierać postać czarnego kozła. Był bóstwem magii, zjawisk nadprzyrodzonych i przysięgi. mógł być również bogiem poetów i muzyki.

Dadźbóg
Bóg słońca i ognia, syn Swaroga. Czasem identyfikowany ze Swarożycem. Mógł być zatem bóstwem ogólnosłowiańskim. Zapewniał szczęście i dostatek.

Mokosz
Bóstwo najprawdopodobniej rodzaju żeńskiego, otoczone czcią u Słowian wschodnich. Patronka kobiet i bogini płodności oraz urodzaju. Przez niektórych uważana za demona. W folklorze północno-ruskim demon Mokosz opiekował się strzyżeniem owiec i przędzeniem lnu. Istnieje też pogląd, iż Mokosz była pradawnym bóstwem kobiecym, małżonką naczelnego boga patriarchalnego.

Viviana

Z tego co wiem to my nie jesteśmy poganami...